Here, you'll find nothing
nothing
not even the sound of a butterfly's wings
nothing
wait...
listen carefully...
and think
think
any breath
in any sentence
any palpitation
in any word,
is a sound;
it is me
...


N

    O

        T

            H

                I

                    N

                        G

Saturday, November 03, 2007

كتاب شعرهاي فروغ رو دوباره دارم مي خونم. سال 83 آخرين روزهاي خودش رو در آغوش گرفته بود؛ يك عيدي خوب از غريبه اي كه هيچوقت آشنا نشد!
امروز كمتر از 3 سال گذشته و من تازه مي فهمم كه فروغ چي ميگه(اون روزها هم فكر مي كردم مي فهمم ولي...).

صدايي در شب

نيمه شب در دل دهليز خموش
ضربه پايي افكند طنين
دل من چون دل گلهاي بهار
پر شد از شبنم لرزان يقين
گفتم اين اوست كه باز آمده است

جستم از جا و در آيينه گيج
بر خود افكندم با شوق نگاه
آه، لرزيد لبانم از عشق
تار شد چهره آيينه ز آه
شايد او وهمي را مي نگريست

گيسويم درهم و لبهايم خشك
شانه ام عريان در جامه خواب
ليك در ظلمت دهليز خموش
رهگذر هر دم مي كرد شتاب
نفسم ناگه در سينه گرفت

گويي از پنجره ها روح نسيم
ديد اندوه من تنها را
ريخت بر گيسوي آشفته من
عطر سوزان اقاقي ها را
تند و بيتاب دويدم سوي در

ضربه پاها، در سينه من
چون طنين ني، در سينه دشت
ليك در ظلمت دهليز خموش
ضربه پاها، لغزيد و گذشت
باد آواز حزيني سركرد

behnaz // 8:44 PM
____________________________________________

Comments: Post a Comment